مپندار اگر سفله قارون شود - سعدی شیرازی

مپندار اگر سفله قارون شودکه طبع لئیمش دگرگون شودغزل کاملکمال است در نفس مرد کریمگرش زر نباشد چه نقصان و بیم؟مپندار اگر سفله قارون شودکه طبع لئیمش دگرگون شودوگر درنیابد کرم پیشه، ناننهادش توانگر بود همچنانمروت زمین است و سرمایه زرعبده کاصل خالی نماند ز فرعخدایی که از خاک مردم کندعجب باشد ار مردمی گم کندز نعمت نهادن بلندی مجویکه ناخوش کند آب استاده بویبه بخشندگی کوش کآب روانبه سیلش مدد می‌رسد ز آسمانگر از جاه و دولت بیفتد لئیمدگر باره نادر شود مستقیموگر قیمتی گوهری غم مدارکه ضایع نگرداندت روزگارکلوخ ار چه افتاده بینی به راهنبینی که در وی کند کس نگاهو گر خردهٔ زر ز دندان گازبیفتد، به شمعش بجویند بازبه در می‌کنند آبگینه ز سنگکجا ماند آیینه در زیر زنگ؟هنر باید و فضل و دین و کمالکه گاه آید و گه رود جاه و مالحضرت سعدی شیرازی رحبقلم: محترم علی منهاجبکوشش: فهیم هنرورRumiBalkhi.Com